Expositie Willem Partzsch: timmermansoog

Bij binnenkomst zie je de muren van zijn woonkamer volhangen met felgekleurde, architectonische tekeningen. Hondje Nala – een vrolijk Maltezer leeuwtje – huppelt in het rond. We zijn thuis bij Elstenaar Willem Partzsch – een timmerman van professie, maar door verdrietige omstandigheden niet langer werkzaam in de bouw. Een sprong van de bouw naar de kunsten, hoe is dat dan zo gekomen?

Eerst wat voorgeschiedenis. Willem, opgegroeid in de jaren ’60 en ’70 in Venlo-Blerick, volgde de LTS richting houtbewerking, maar leerde ook metselen en tegelzetten. Ook kreeg hij onderwijs in technisch tekenen: kubussen, blokken, diepte, 3D en werken met graden. Vanaf zijn 16de jaar werkte hij in de bouw. Eerst vanuit zijn geboortestreek, later vanuit Rhenen en Elst, waar hij sinds 2001 woont.

Als tiener was er al die interesse in kunst. “Sinds mijn jeugd ging ik al graag kunst kijken. Als jongen van 13 kwam ik voor het eerst in het Goltzius museum, in mijn geboortestad Venlo. Ik zag daar een bureau, dat heel fascinerend in elkaar zat. Het had een aantal geheime vakken. Dan moest je aan een knop draaien en dan ging er ergens een deurtje of paneeltje open. Dat maakte indruk op mij, de techniek die daar heel mooi en onzichtbaar in verwerkt zat. Ik ging dan vervolgens ook naar de bibliotheek om uit te zoeken hoe dat dan in elkaar gezet was. Vanaf toen ben ik elk half jaar wel naar dat museum geweest, van mijn eigen zakgeld.”

Je hebt vervolgens 44 jaar in de bouw gewerkt, door het hele land. De kunsten raakten op de achtergrond. Maar bijna twee jaar geleden kwam jouw leven op z’n kop te staan.

“Klopt. Ik kreeg een aantal hevige aanvallen van epilepsie. Een jaar of vijf, zes geleden begon het voor het eerst. Ik werd ’s ochtends wakker met stukjes kies in m’n mond. Ik begreep het niet goed. Ik dacht dat ik een slechte droom had gehad en had zitten knarsetanden. Maar achteraf moet dat een epileptische aanval zijn geweest. Twee jaar terug was het dieptepunt. Ik kreeg in korte tijd een paar grote toevallen, één keer werd ik in het ziekenhuis wakker, me nergens van bewust. Mij werd verteld dat ik met de ambulance broeders had gevochten en me hevig had verzet. Toen volgden allerlei onderzoeken. Duidelijk werd dat ik nooit meer in de bouw zou kunnen werken. Ik heb nu zelfs een scootmobiel, omdat het lopen zo slecht gaat.”

Je hebt, na die aanvallen, een tijd lang erg op jezelf geleefd. Je kon ’s nachts niet meer slapen en ging toen tekenen. Kun je je die nachtelijke tekensessies nog herinneren?

“Jazeker. Overdag was er veel afleiding, gedachten in mijn hoofd. Maar ’s nachts had ik de rust, het was buiten stil. Ik zette dan altijd de TV aan: Happy Hits of the 80’s. Dat bracht me terug naar een goeie ouwe tijd. Begin ’80 werkte ik als vrijwilliger in een groot jeugdhuis in Blerick, daar kwamen allerlei bekende bands, een fantastische tijd.”

Je bent gelukkig weer uit het sombere dal gekomen, je bent regelmatig in het Bestegoed in Elst te vinden. En je bent blijven tekenen. Kun je iets zeggen over de onderwerpen die je tekent? Gebouwen, bruggen, industrie, stations, maar ook tegenstellingen tussen arm en rijk.

“De vormen, de lijnen en de kleuren zijn technisch, maar het geheel ontstaat tijdens het tekenen vanuit mijn gevoel,” vertelt Willem. “Neem bijvoorbeeld deze tekening, die aan Amsterdam doet denken met een bruggetje over de gracht. Je kijkt door de onderdoorgang heen, alsof het een tunnel is. Je leeft in een huls. Je kunt alles zien en tegelijkertijd ben je ingekapseld en dus niet echt vrij. Dat is een bepaald gevoel wat ik met zo’n tekening uitdruk.”

Je tekeningen zijn heel kleurrijk. Hoe bepaal je je kleurenpalet?

“Nou, ik ben kleurenblind,” lacht Willem. “Waar de meeste mensen zeven kleuren zien in de regenboog, zie ik er maar twee. Maar ik werk met aquamarkers. Daarop staat behalve de kleur zelf ook de geschreven tekst van de kleur. Bijvoorbeeld groen, licht groen, donder groen, mos groen en ga zomaar door. Ik maak dan combinaties op gevoel. Hoe kleurrijker, hoe mooier.”

Opening

De opening van de expositie “Willem Partzsch: tekeningen met een timmermansoog” is op zondag 26 januari vanaf 13.00 uur, inloop daarna tot 15.00 uur. Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd.

De tekeningen zijn te bewonderen t/m zondag 6 april voor, tijdens en na activiteiten in Podium De Vlam, Beukenlaan 2 Rhenen. Kijk voor meer informatie ook op www.podiumdevlam.nl.